Z różnicy tych dwóch wielkości wyliczyć można zawartość siarczanów w danej próbce. Uzyskany wynik jest obarczony nieznacznym błędem w wypadku występowania niewielkich ilości wolnej siarki. W celu szczegółowego rozeznania składu chemicznego rozpuszczalnych siarczanów, występujących w surowcach ilastych i gotowych wyrobach ceramiki budowlanej, wykonuje się dodatkowo analizy chemiczne roztworów wodnych uzyskanych z ekstrakcji próbek. Ekstrakcję soli siarczanowych można wykonywać różnymi metodami i za pomocą różnych urządzeń. Przeważnie do tego celu stosuje się tzw. perkolator lub aparat Soxleta. Wyługowywanie soli prowadzi się w normalnej lub podwyższonej temperaturze. W niektórych wypadkach zalecane jest stosowanie podciśnienia. Perkolator stosowany do ekstrakcji rozpuszczalnych soli siarczanowych z próbek surowców ilastych lub gotowych wyrobów. Perkolator stanowi naczynie szklane w kształcie stożka, u góry otwarte, na dole zamknięte kurki em. W perkolatorze umieszcza się nienasiąkliwą płytkę porcelanową z otworami o Cb 4 mm. Na płytce ułożona jest warstwa waty o grubości ok. 6 cm. Na wacie uprzednio nawilżonej i lekko wbitej znajduje się rozdrobniona próbka surowca ilastego lub gotowego wyrobu , o uziarnieniu poniżej 0,2 mm. W przypadku badania surowca ilastego należy go przed umieszczeniem w perkolatorze wyprażyć do temperatury dehydratacji (650-:-700°C) przez okres co najmniej 30 minut. Zapobiega to spojeniu się ziarn próbki oraz tworzeniu się Perkolator do ekstrakcji rozpuszczalnych soli z próbek na statywie umieszczona jest kilku- surowców i wyrobów ceramiki litrowa butla szklana z wodą destylowaną, zakorkowana korkiem gumowym, przez który przeprowadzono rurkę szklaną, o długości 30 cm i średnicy 10m. [przypisy: deska tarasowa modrzew syberyjski, deskia na boazerią, płyty warstwowe ]
Powiązane tematy z artykułem: deska tarasowa modrzew syberyjski deskia na boazerią płyty warstwowe