Ekstrakt zbierany jest do dużej parownicy porcelanowej i odparowywany promiennikami podczerwieni . Nad parownicą jest umieszczony odpowiedni ekran z otworem dla rurki perkolatora. Naważkę próbki do badań stosuje się w ilości ok. 25 g dla zawartości siarczanów 6,3-:-11>/0, w ilości ok. 50 g dla zawartości siarczanów poniżej 0,31%. Poziom wody w perkolatorze nad próbką powinien wynosić 3–; . -4 cm, przepływ wody 5–; . -6 kropli na minutę. Przebieg ekstrakcji W perkolatorze trwa ok. 16 godzin, zależnie od rodzaju i ilości siarczanów występujących w próbce. Zakończenie procesu ekstrakcji kontroluje się badaniem obecności w przepływającej wodzie jonów SOC2, za pomocą roztworu chlorku barowego. W przygotowanym roztworze, po jego rozcieńczeniu w kolbie miarowej, oznacza się zazwyczaj zawartość Ca2+ w przeliczeniu na CaO, Mg2+ w przeliczeniu na MgO, Na+ w przeliczeniu na Na20, K+ w przeliczeniu na K20 oraz S. o42- w przeliczeniu na S03. Analizę ilościo wą kationów wapnia i magnezu wykonuje się przeważnie metodami wagowymi lub objętościowymi, zaś alkaliów za pomocą fotometru płomieniowego. Również zawartość anionu S042- oznacza się przeważnie ciężarowo przez strącenie chlorkiem barowym w środowisku kwaśnym. Interesująca metoda szybkiego oznaczania ilościowego siarczanów w próbkach surowców ilastych :i gotowych wyrobach polega na zastosowaniu specjalnie skonstruowanej szklanej kolumny z wymiennikiem jonowym typu katexu, za pomocą której roztwór siarczanów przeprowadza się w kwas siarkowy i miareczkuje w obecności czerwieni metylowej 0,1 n NaOH. [hasła pokrewne: oznaczenia na mapie geodezyjnej, zagospodarowanie skarpy, zmiękczanie wody w domu ]
Powiązane tematy z artykułem: oznaczenia na mapie geodezyjnej zagospodarowanie skarpy zmiękczanie wody w domu